Walter Braunfels (1882-1954) was een gerenommeerd Duits componist, pianist en muziekpedagoog wiens carrière een spannende en tragische wending nam. Geboren in Frankfurt am Main, bereikte hij in de jaren 1920 en 1930 het hoogtepunt van zijn roem. Als directeur van de Hochschule für Musik in Keulen en oprichter van het Tweede Pruisische Conservatorium, was hij een centrale figuur in de Duitse muziekwereld. Zijn werk omvatte een breed scala aan genres, met een sterke focus op kamermuziek.
Braunfels' leven en carrière werden echter overschaduwd door de opkomst van het naziregime. Zijn muziek werd in 1933 als "entarte Kunst" (ontkende kunst) verboden, wat zijn carrière en reputatie ernstig aantastte. Na de oorlog werd zijn muziek opnieuw vergeten, waardoor zijn werk twee keer "stierf": eerst door de nazi's en later door de postoorlogse vergetelheid.
Ondanks deze tegenslagen blijft Walter Braunfels' muziek een belangrijk deel van de klassieke muziekgeschiedenis, getuige van zijn talent en zijn strijd om artistieke vrijheid.