Het album 'Donny Hathaway' van Donny Hathaway is een muzikaal uiteenzetting van zijn talenten in het R&B- en soulgenre, uitgebracht op 1 januari 1971. Hoewel de datum officieel april 1971 is, wordt hier voor de beschrijving 1 januari 1971 gehouden. Dit album bestaat uit een mix van covers en originele nummers.
Het album begint met "Giving Up," een cover van Gladys Knight dat door Hathaway wordt vertolkt met een intense, dramatische arrangement. Zijn vocale prestaties raken de luisteraar op met een donkere, obsessieve intensiteit. Andere tracks als "Little Girl" en "He Ain't Heavy, He's My Brother" worden ook besproken in de context van het album. Deze nummers laten zien hoe Hathaway de songs transformeert tot zijn eigen stijl, vaak met een meer levendige en emotieve benadering.
Hathaway's toewijding aan zijn muziek is evident in elke track, zelfs wanneer hij cover-versies zingt. Zijn magistrale interpretatie van "He Ain't Heavy, He's My Brother" draagt bij aan de culturele impact van het album, aangezien hij deze song niet alleen als een sentimentele nummer neemt, maar er ook een diepe ziel vervat, zoals de meeste gospel-zangers.
De ontvangst van dit album was gemengd, aangezien sommige kritieken erop neer kwamen dat het te veel pop- en R&B-standaard nummers bevatte zonder expliciete politieke commentaren. Toch toonde Hathaway aan dat hij een gerespecteerd artiest was, met zijn unieke stem en arrangementen.
De reïssage van het album in de Atlantic 75-serie bracht een significante verbetering in de kwaliteit van de geluidseffecten, wat het hele album nog meer dynamische kracht en orkestelijke kracht gaf.
Dit album markeerde een belangrijke stap in Hathaway's carrière, hoewel het niet de bekendheid had behaald die hij later zou verwerven na zijn samenwerking met Roberta Flack. Desondanks blijft het een interessant en emotioneel geheugenreservoir van Hathaways talenten.