Raffaele d'Alessandro is een veelzijdig componist wiens werk een rijke mix van klassieke en moderne invloeden omvat. Geboren in een tijd waarin muziek en kunst bloeiden, heeft d'Alessandro een indrukwekkende catalogus van werken gecreëerd die variëren van pianopreludes tot kamermuziek en vocale composities. Zijn werk "Vingt-quatre préludes pour piano" (Op. 30) is een opmerkelijk voorbeeld van zijn virtuositeit en diepgang, gepubliceerd in 1951. D'Alessandro's muziek is vaak uitgevoerd door vooraanstaande artiesten en ensembles, zoals de Zürcher Sing-Akademie en het Choeur Occitan Rosamonda, wat zijn invloed en populariteit in de klassieke muziekwereld benadrukt. Zijn composities, zoals de "Sonate voor hobo en piano" (Op. 67) en "Prélude et fugue pour orgue" (Op. 45), tonen zijn meeslepende beheersing van verschillende instrumenten en genres. Raffaele d'Alessandro's muziek is een verkenning van emotie en techniek, die zowel de luisteraar als de uitvoerende artiesten inspireert.