Anton Webern

Anton Webern, geboren in 1883 in Wenen, was een pionierende Oostenrijkse componist, dirigent en muziekwetenschapper, bekend om zijn revolutionaire bijdragen aan de muziekwereld. Zijn werk, vaak beschouwd als het meest radicale van zijn tijd, kenmerkt zich door zijn krachtige concisie en de innovatieve toepassing van atonale en twaalftoontechnieken. Webern, samen met Arnold Schoenberg en Alban Berg, vormde het hart van de Tweede Weense School, een beweging die de muziekgeschiedenis diepgaand zou beïnvloeden.

Webern's muziek omvat een breed scala aan genres, met een sterke focus op kamermuziek. Zijn passacaglia voor orkest en zijn liedjes, vaak gebaseerd op teksten van dichters zoals Georg Trakl en Goethe, zijn bijzonder opvallend. Zijn composities, hoewel vaak kort, zijn diepgaand en structuurgericht, geïnspireerd door zijn studie van de Franco-Flemse School en de nadruk van Schoenberg op structuur in de muziek van Bach, de Eerste Weense School en Brahms.

Webern's invloedrijke carrière werd tragisch beëindigd in 1945, maar zijn muziek blijft vandaag de dag een bron van inspiratie en bewondering voor musici en muziekenthousiastelingen over de hele wereld.