Alonso Lobo, geboren in 1555 in Osuna, was een vooraanstaande Spaanse componist van de late Renaissance. Hoewel hij minder bekend is dan zijn tijdgenoot Tomás Luis de Victoria, genoot hij destijds grote waardering, zelfs van Victoria zelf, die hem als zijn gelijk beschouwde. Lobo's muziek combineert de soepele contrapuntische techniek van Palestrina met de diepzinnige intensiteit van Victoria. Hij maakte ook gebruik van de polychorale techniek, waarbij verschillende koren samenwerken. Lobo's carrière omvatte belangrijke posities als directeur van muziek aan de kathedralen van Toledo en Sevilla, waar hij zijn muzikale vaardigheden tot volle bloei bracht. Zijn religieuze koormuziek is een hoogtepunt van de Spaanse Renaissance en biedt een diepgaande en emotionele ervaring voor iedereen die zijn werk ontdekt.