Henri Vieuxtemps, een Belgische componist en violist uit de 19e eeuw, staat bekend om zijn rijke en expressieve muziek. Dit album, uitgebracht op 1 januari 1972 door Pavane Records, biedt een verzameling van zijn werken voor altviool en piano, evenals zijn opmerkelijke Fantasia Appassionata voor viool en orkest. Met een speelduur van ongeveer 1 uur en 18 minuten, is dit album een diepgaande verkenningsreis door de klassieke muziek van Vieuxtemps.
Het album begint met de Elégie pour alto et piano, Op. 30, een werk dat bekend staat om zijn zielvolle en melancholische toon. Vervolgens volgen de drie delen van de Sonate pour alto et piano en Si Bémol, Op. 36, die een breed scala aan emoties en stijlen omvatten, van majestueus en levendig tot rustig en speels. De Sonate inachevée pour alto et piano, Op. 14 Posthume, biedt een blik op een onvoltooide maar toch fascinerende compositie van Vieuxtemps.
Het tweede deel van het album is gewijd aan de Fantasia Appassionata voor viool en orkest, Op. 35. Dit werk, opgedeeld in drie delen, toont Vieuxtemps' virtuositeit en zijn vermogen om intense emoties te communiceren. De Fantasia Appassionata is een opmerkelijk voorbeeld van zijn latere stijl, gekenmerkt door een rijke harmonie en een diepgaande expressie.
Dit album is een essentiële toevoeging aan de collectie van elke liefhebber van klassieke muziek, met name diegenen die geïnteresseerd zijn in de werken van Henri Vieuxtemps. Het biedt een unieke mogelijkheid om de diversiteit en diepte van zijn composities te ontdekken en te waarderen.
