"The Willies" is een fascinerend album van de Amerikaanse gitarist Bill Frisell, uitgebracht in 2002. Met een speelduur van iets meer dan een uur, biedt dit album een rijke mix van jazz, jazz fusion en free jazz, maar Frisell weet ook elementen uit bluegrass, country, blues en folk te integreren, wat resulteert in een unieke en meeslepende klank.
Het album bevat een verscheidenheid aan nummers, variërend van traditionele folkliedjes zoals "Sittin' on Top of the World" en "Goodnight Irene" tot originele composities zoals "The Willies" en "Cold, Cold Heart". Frisell's virtuositeit op de gitaar staat centraal, maar hij wordt ondersteund door een sterke band, wat resulteert in een geluid dat zowel intiem als dynamisch is.
"Cluck Old Hen" en "Blackberry Blossom" zijn voorbeelden van nummers die de traditionele Amerikaanse muziekstijlen laten horen, terwijl "Single Girl, Married Girl" en "If I Could I Surely Would" een meer moderne en experimentele kant van Frisell's muziek laten zien. Het album sluit af met "The Willies", een nummer dat de titel van het album draagt en een perfecte afsluiter vormt voor deze muzikale reis.
"Bill Frisell: The Willies" is een album dat zowel fans van traditionele Amerikaanse muziek als liefhebbers van moderne jazz zal boeien. Met zijn unieke stijl en meeslepende composities is dit een album dat je lang zal blijven genieten.