"The Velvet Underground & Nico" is het revolutionaire debuutalbum van The Velvet Underground, een Amerikaanse experimentele rockgroep die in samenwerking met de Duitse zangeres Nico een onvergetelijke plaat creëerde. Dit album, uitgebracht op 12 maart 1967 onder het label Polydor, staat bekend om zijn rauwe, onafgewerkte productie en de provocerende songteksten die in die tijd als schokkend werden beschouwd. De band, die in 1964 werd opgericht, kreeg een boost in hun carrière toen ze in 1965 de kennis maakten met Andy Warhol. Warhol nam de band onder zijn vleugels, introduceerde hen aan het Duitse fotomodel Nico, en betaalde voor hun apparatuur en repetitieruimte.
Het album is een mix van proto-punk en art rock, met een duur van bijna vier uur en een half. Het bevat een verscheidenheid aan nummers, zoals "Sunday Morning," "I'm Waiting For The Man," en "Femme Fatale," die allemaal de unieke stijl van The Velvet Underground en Nico weerspiegelen. De opnames vonden plaats in april en mei 1967 in de Mayfair Studios onder leiding van producer Tom Wilson. Het album bevat ook alternatieve versies van enkele nummers, wat het een rijkdom aan muziek biedt voor degenen die dieper willen duiken in de sound van The Velvet Underground.
"Femme Fatale" en "Venus In Furs" zijn enkele van de meest opvallende nummers, met Nico's krachtige en soms ongemakkelijke vocalen die de rauwheid van de muziek perfect aanvullen. Het album heeft een blijvende invloed gehad op de muziekwereld, met een sound die nog steeds vers en uitdagend klinkt, bijna 60 jaar na de release. Het is een essentiële toevoeging aan elke muziekcollectie van iedereen die geïnteresseerd is in de oorsprong van alternatieve rock en de invloed van Andy Warhol op de muziekwereld.