The Blue Mask, uitgebracht op 23 februari 1982, is een album van Lou Reed dat karakteristiek is voor zijn post-Velvet Underground-periode. Na zijn worstelingen met verslaving en zelfdestructieve neigingen, nam Reed een meer serieus en introspectief aanpak met deze release.
Het album toont een rechttoe-rechtaartige rockstijl aangezet door het werk van gitarist Robert Quine en bassist Fernando Saunders. Tracks als "My House" en "Women" laten zien hoe Reed zijn thema's van vrees, geesten en vreugde met rivierende openhartigheid adresseert. De titeltrack "The Blue Mask" reflecteert de zoektocht van Reed naar betekenis en identiteit in zijn muzikale carrière.
Naast zijn eigen creativiteit, zet Reed ook korte stappen terug in zijn geschiedenis met tracks als "Average Guy" en "The Heroine", die elementen van zijn eerdere werken herhalen. Het album wordt gekenmerkt door zijn rauwe, emotieve benadering van muziek, wat hem tot één van de meest originele en inspirerende artiesten in de rockgeschiedenis maakt.
Deze periode van Lou Reed markeerde een nieuwe richting in zijn muzikale ontwikkeling, waarin hij niet alleen zijn persoonlijke strijd afbeet maar ook zijn hoge literaire aspiraties manifesteerde. The Blue Mask blijft een belangrijk moment in zijn solocarrière, getuige de respectvolle ontvangst door kritici en fans toen het uitkwam.