"Seeing the way the Mole tunnels..." van James McKain is een intrigerende verzameling van zeven nummers die een unieke en introspectieve reis bieden. Het album, uitgegeven op 4 juli 2025 onder het label Balance Point Acoustics, duurt 48 minuten en laat de luisteraar kennismaken met een rijke en divers geluidspalet.
McKain, bekend om zijn unieke benadering van muziek, brengt in dit album een mix van poëtische teksten en meeslepende melodieën. Nummers als "Wrecked brain in the capital" en "She sucks in the rose of the cold" laten een diepgaande en vaak abstracte lyrische stijl zien, terwijl tracks als "Bring me Schnapps Fame & Love" en "The Shit of four thousand years" een meer direct en krachtig geluid bieden.
Het album begint met "Wrecked brain in the capital", een nummer dat de luisteraar meteen meeneemt in een wereld van complexe geluiden en poëtische beelden. "She sucks in the rose of the cold" volgt met een meer introspectief geluid, terwijl "A cloud which does not last" een luchtige en melodieuze sfeer creëert.
In het midden van het album brengt "Its corpse is strewn with flowers" een meer experimenteel geluid, gevolgd door de krachtige en directere "Bring me Schnapps Fame & Love". "The Shit of four thousand years" sluit het album af met een nummer dat zowel krachtig als reflectief is.
"Seeing the way the Mole tunnels..." is een album dat je niet snel vergeet. Met zijn unieke mix van poëzie, melodie en experimentele geluiden biedt James McKain een werk dat zowel diepgaand als toegankelijk is. Het is een album dat je meer dan eens zal willen beluisteren om alle nuances en details te ontdekken.
