Het album 'Nina Simone Sings Ellington' van Nina Simone is een muzikaal hoogtepunt in haar carrière, uitgebracht op 1 januari 1962. Dit album bestaat uit interpretaties van klassieke jazznummers van Duke Ellington. De tracks, zoals "Do Nothin' Till You Hear from Me", "I Got It Bad (And That Ain't Good)", en "Satin Doll", getuigen van Simones unieke stijl en diepe verstaan voor de muziek van Ellington.
Nina Simone had altijd al een groot respect voor de jazzcomponist Duke Ellington en zijn bijdrage aan de jazzwereld. Haar opnames van zijn werk zijn een perfecte samenvatting van haar vermogen om complexe nummers te vertalen in overtuigende, emotieve performances. Het album 'Nina Simone Sings Ellington' is niet alleen een eerbetoon aan Ellington, maar ook een manier waarop Simone haar eigen interpretatieve stijl toont: een mengeling van klassieke jazz en een persoonlijke, intieme benadering van de muziek.
Deze opnames werden later geremasterd en heruitgegeven in 2004, wat betekent dat het publiek nog steeds geniet van deze tijdloze klassiekers. Vanwege haar sterke geluidsproductie en de karakteristieke zangstijl van Simone, blijft dit album een favoriet onder fans van jazz en klassieke muziek. Het bevestigt Simones status als High Priestess of Soul, met een diepe connectie tot de muzikale tradities van haar tijd en een onverminderde capaciteit om moderne gehoor te boeien.
Ook moet worden opgemerkt dat deze opnames een belangrijk moment vormen in Simones carrière, aangezien ze rond deze tijd in Greenwich Village als een favoriete performer werd erkend. Haar continuïteit in het opnemen van diverse jazzstandards bevestigt haar vastberadenheid om de muzikale tradities voort te zetten terwijl ze tegelijkertijd haar eigen identiteit ontwikkelde.