Ignaz Moscheles, een vroege romantische componist en virtuoze pianist, presenteert met zijn Cello Sonata in E Major, Op. 121 een meesterwerk dat de grenzen van de kamermuziek uitdaagt. Deze sonate, voltooid in 1851, is een getuigenis van Moscheles' meeslepende expressie en technische vaardigheid. Het werk, oorspronkelijk geschreven voor cello en piano, behandelt beide instrumenten als gelijken, waardoor een dynamische en evenwichtige uitvoering ontstaat.
De sonate bestaat uit vier bewegingen die elk een uniek karakter hebben. De eerste beweging, "Allegro espressivo e appassionato," zorgt voor een krachtige en expressieve opening. De tweede beweging, "Scherzo. Allegretto quasi allegro (Ballabile)," biedt een lichtere en speelse tegenwicht. De derde beweging, "Ballade. Andantino (In böhmischer Weise)," reflecteert Moscheles' Boheemse achtergrond met een volksachtige melodie die de vorm van een dumka volgt. De sonate sluit af met de vierde beweging, "Finale. Allegro vivace, ma non troppo," die de uitvoering op een opwindende manier afrondt.
Deze opname, uitgebracht door SWR Classic Archive in februari 2018, biedt een authentieke en meeslepende interpretatie van dit klassieke werk. Met een speeltijd van 30 minuten, is dit een essentiële toevoeging aan de collectie van elk klassiek muziekliefhebber. Geniet van de virtuositeit en diepte van Moscheles' compositie, uitgevoerd door Olsi Leka op cello en Peter Caelen op piano.