"L'oiseau, l'arbre, le béton" is een baanbrekend album van de Franse gitarist Raymond Boni, uitgebracht in 1971. Dit album is een hoogtepunt in de vrije jazz en avant-garde muziek, en toont Boni's unieke stijl die geïnspireerd is door een breed scala aan muzikanten, van Django Reinhardt tot Cecil Taylor. Het album bestaat uit drie langere stukken, opgenomen in de studio van de UNESCO tijdens een nachtelijke, clandestiene sessie, wat bijdraagt aan de rauwheid en authenticiteit van de opnames.
Boni's virtuositeit op de gitaar staat centraal in dit werk, waarbij hij complexe melodieën en ritmes creëert die de luisteraar meeslepen in een wereld van experimentele klanken. Het album is een getuigenis van Boni's creativiteit en zijn vermogen om de grenzen van de traditionele jazz te verleggen. "L'oiseau, l'arbre, le béton" is een essentieel album voor liefhebbers van experimentele muziek en blijft een invloedrijk werk in de wereld van de vrije improvisatie.