Joseph Jongen, geboren op 14 december 1873 in Luik, was een veelzijdig Belgisch talent als componist, organist en muziekpedagoog. Zijn muzikale carrière begon al op jonge leeftijd, toen hij op zevenjarige leeftijd naar het conservatorium in zijn geboorteplaats ging. Jongen won op 22-jarige leeftijd een prijs van de Academie voor een strijkkwartet, wat zijn buitengewone muzikale talent aantoonde. Hij studeerde in Luik en won in 1897 de prestigieuze Grand Prix de Rome, wat zijn internationale reputatie verder versterkte.
Naast zijn composities, die variëren van symfonieën, concerten, kamermuziek, liederen tot orgelwerken, was Jongen ook een begenadigd organist en pianist. Zijn stijl, die als laatromantisch kan worden beschreven, werd sterk beïnvloed door César Franck en zijn school. Jongen was ook een veelgevraagd muziekdocent en diende als hoogleraar aan de Brusselse privé-muziekhogeschool Schola musicae en later aan de Muziekacademie van Elsene.
Jongen's werk omvat meer dan 130 composities, waaronder de beroemde serie "In Flanders' Fields". Zijn muziek is een weerspiegeling van zijn diepe emotionele diepgang en zijn vermogen om de essentie van de 20ste-eeuwse klank te vangen. Zijn invloed reikt verder dan zijn tijd, en zijn composities blijven vandaag de dag een bron van inspiratie voor musici over de hele wereld. Joseph Jongen overleed op 12 juli 1953 in Sart-lez-Spa, maar zijn muzikale erfenis leeft voort in zijn meesterwerken.