Elliott Carter's "Carter: Clarinet Concerto; Symphonia" is een opmerkelijk album dat twee meesterwerken van de Amerikaanse componist samenbrengt. Het album, uitgebracht op 1 januari 1999 door Deutsche Grammophon, biedt een diepgaande kijk in de late maar briljante werken van Carter, geschreven toen hij al meer dan negentig jaar oud was.
Het album opent met het Klarinetconcert, een werk dat Carter speciaal schreef ter gelegenheid van het twintigjarig bestaan van het Ensemble InterContemporain. Dit concert, dat in januari 1997 in première ging onder leiding van Pierre Boulez, is een meesterwerk van drama, helderheid en communicatie. Het bestaat uit zeven delen, elk met een unieke titel en karakter, variërend van "Scherzando" tot "Agitato". De uitvoering van dit concert is adembenemend en laat de luisteraar bewonderen voor de uitvinding van Carter en de briljante uitvoering door de muzikanten.
Het tweede deel van het album is gewijd aan "Symphonia: Sum Fluxae Pretium Spei", een orkestrale meesterproef die Carter schreef tussen 1993 en 1996. De Latijnse titel betekent "Ik ben de prijs van vloeiende hoop" en is geïnspireerd door het gedicht "Bubble" van de 17e-eeuwse dichter Richard Crashaw. Dit werk bestaat uit drie delen: "Partita", "Adagio tenebroso" en "Allegro scorrevole". De uitvoering van dit stuk is een hoogtepunt in de moderne klassieke muziek en laat de diepte en complexiteit van Carters werk zien.
Met een totale duur van ongeveer één uur en vier minuten, biedt dit album een rijke en divers ervaring. Het is een essentieel album voor iedereen die geïnteresseerd is in avant-garde en kamermuziek, en een getuigenis van de blijvende relevantie en genialiteit van Elliott Carter.
