In "Bill Frisell, Ron Carter, Paul Motian," de gitarist Bill Frisell treedt aan met twee jazzlegendes: bassist Ron Carter en drummer Paul Motian. Dit album, uitgebracht in 2006, is een meeslepende samenkomst van drie muzikale meesters die hun unieke stempel drukken op een reeks klassieke jazzcomposities. De plaat, die onder het label Nonesuch verscheen, biedt een diepgaande en intellectuele jazzervaring die zowel jazzliefhebbers als rockfans zal boeien.
Het album, dat in februari 2005 werd opgenomen, toont de unieke dynamiek tussen Frisell's vloeibare gitaarspel, Carter's krachtige baslijnen en Motian's ritmische precisie. Met een duistere, psychedelische sfeer en een hallucinatorisch effect, biedt dit album een unieke interpretatie van jazzstandaarden. Het album omvat tien tracks, waaronder "Eighty One," "You Are My Sunshine," en "I'm So Lonesome I Could Cry," en duurt iets meer dan een uur.
Bill Frisell, bekend om zijn eclectische muzikale persoonlijkheid, brengt met dit album een meer gestructureerde benadering van jazz, waarbij hij zijn unieke visie op de gitaar laat zien. Ron Carter, een lid van de beroemde Miles Davis-bands, en Paul Motian, een van de meest gerespecteerde drummers in de jazzwereld, vormen samen een onwankelbare ritmische basis die de gitaarwerk van Frisell perfect aanvult.
Met een duur van 1 uur en 4 minuten, biedt "Bill Frisell, Ron Carter, Paul Motian" een rijke en diepgaande jazzervaring die zowel nieuwkomers als gevestigde fans zal boeien. Het album is een getuigenis van de kracht van samenwerking en de blijvende aantrekkingskracht van jazzmuziek.
