ベートーヴェン: 交響曲 第 7番 ＆ 第 8番

Ludwig van Beethoven, geboren in Bonn op 16 december 1770, is een van de meest bewonderde figuren in de geschiedenis van de westerse muziek. Als componist en pianist heeft hij een onuitwisbare stempel gedrukt op de overgang van de Klassieke naar de Romantische periode. Zijn muziek, die vaak wordt beschouwd als de brug tussen deze twee era's, is beroemd om zijn vernieuwende karakter en diepgaande emotionele expressie.

Beethoven's carrière kan in drie hoofdperiodes worden verdeeld: zijn vroege periode tot 1802, waarin hij zijn vaardigheden als componist ontwikkelde; zijn middelperiode van 1802 tot 1812, die vaak als 'heroïsch' wordt beschreven en waarin hij zich losmaakte van de invloeden van Haydn en Mozart; en zijn late periode van 1812 tot zijn dood in 1827, waarin hij zijn innovaties in muzikale vorm en expressie verder uitdiepte. Ondanks zijn toenemende doofheid bleef Beethoven componeren en zijn muziek blijft vandaag de dag een inspiratiebron voor velen.

Beethoven's negende symfonie, bekend als de 'Ode aan de Vreugde', is een van zijn meest iconische werken en wordt wereldwijd gevierd. Zijn muziek, die varieert van klassieke pianostukken tot kamermuziek, weerspiegelt zijn artistieke onafhankelijkheid en doorzettingsvermogen, wat hem tot een van de grootste componisten aller tijden maakt.