George Rochberg was een Amerikaanse componist van hedendaagse klassieke muziek, wiens werk een opmerkelijke evolutie onderging. Begin zijn carrière was hij een toegewijde serialist, maar na het tragische overlijden van zijn zoon in 1964 veranderde zijn stijl drastisch. Rochberg vond dat de seriële techniek onvoldoende was om zijn diepe verdriet uit te drukken en keerde zich af van deze methode. Zijn latere werken kenmerken zich door tonale passages, wat in de jaren 70 voor controverse zorgde onder critici en collega-componisten. Als hoogleraar aan de Universiteit van Pennsylvania, waar hij van 1954 tot 1983 lesgaf en van 1960 tot 1968 de afdeling muziek leidde, werd Rochberg in 1978 de eerste Annenberg Professor of the Humanities. Zijn muziek is een krachtige uitdaging en een boeiend getuigenis van zijn persoonlijke en artistieke reis.