"Three Imaginary Boys" is het debuutalbum van de Britse rockband The Cure, uitgebracht op 11 mei 1979. Dit album markeert een belangrijk moment in de beginperiode van de band en toont al vroeg hun unieke geluid en visie.
Het album bevat een mix van enerzijds meer rauwe, punk-invloedrijke nummers zoals "Boys Don't Cry" en anderzijds meer experimentele en introspectieve tracks als "Accuracy". De songstructuur en arrangementen van het album zijn vaak complexer dan die van hun tijdgenoten, wat later zou worden geïnterpretreerd als een kenmerkend trekje van The Cure's muzikale identiteit.
Deze eerste plaat werd genomineerd voor een Brit Award en kreeg lovende kritieken van critici, hoewel sommigen het als te experimenterend zagen. De culturele impact van dit album was vooral opmerkelijk omdat het een nieuw publiek aantrok met hun eersteklas songwriting en instrumentatie, tegelijkertijd bleef het ook trouw aan hun post-punk roots.
Een interessante anekdote over deze periode is dat de bandleden in die tijd nog steeds onderdeel waren van de Britse post-punk scene, waarin ze samen speelden met andere bands als Wire en Siouxsie and the Banshees. Zoals Robert Smith later zou vertellen, droeg deze tijd bij aan hun ontwikkeling tot een band die niet bang was om grenzen te verleggen in hun muziek.
"Three Imaginary Boys" wordt door velen gezien als een belangrijke milestone in de geschiedenis van The Cure, biedt een diepe blik in hun oorsprong en de keuzes die zij maakten als beginnende artiesten.