'The River' is het vijfde studioalbum van de Amerikaanse zanger-songwriter Bruce Springsteen, uitgebracht op 17 oktober 1980 door Columbia Records. Dit dubbele album was Springsteen's poging om een plaat te maken die de live sound van de E Street Band vastlegt.
Muzikaal is 'The River' een combinatie van heartland rock en rock and roll met een levendige garageband-sound. Het album bevat partysongs naast introspectieve ballades. De liedteksten gaan voornamelijk over liefde, huwelijk en familie en bouwen voort op thema's uit Springsteens eerdere albums als 'Born to Run' (1975) en 'Darkness on the Edge of Town' (1978). Springsteen haalde inspiratie uit de schrijfster Flannery O'Connor voor de personificaties in deze tracks.
De opnamesessies duurden 18 maanden en vonden plaats in de Power Station in New York City van maart 1979 tot augustus 1980. Het originele plan was om een enkelvoudig album uit te geven onder de titel 'The Ties That Bind', maar dit paste niet bij Springsteens visie, waardoor hij dit project afbrak en overging op 'The River'. Meer dan 50 gescoordde nummers werden geregistreerd; outtakes werden later gebruikt als B-kanten en op compilatiealbums uitgebracht.
'The River' werd een commercieel succes en bereikte de top van de Billboard Top LPs & Tape chart in de VS, zijn eerste nummer één-notering in zijn carrière. Het album behaalde ook de nummer één-positie in Canada en Norway, en bereikte nummer twee in het VK. Meerdere singletjes haalde hij hoewel hoogstens 'Hungry Heart' een top tien-notering in de VS kende.
Het album ontving gemengde kritieken bij zijn uitkomst. Enkele recensenten prezen het songwriting, de prestaties van de E Street Band en de veranderingen in de liedteksten, terwijl anderen meenden dat Springsteen oude materialen hergebruikte en tekortschoot in originaliteit. In latere jaren wordt 'The River' echter beschouwd als een van de belangrijkste werken van Springsteen, hoewel sommige critici nog steeds discussies hebben over de consistentie van het album. Het album voorspelde ook de richting die Springsteen zou nemen op zijn volgende soloalbum 'Nebraska' uit 1982.
In de context van Springsteen's carrière vervulde 'The River' een sleutelrol tussen 'Darkness on the Edge of Town' en 'Nebraska'. Vele nummers op 'The River' werkten als voorspellende factor voor de donkere en minimalistische stijl van 'Nebraska', zoals 'Stolen Car', 'The River' zelf en 'Wreck On The Highway'. Ook invloedde 'The River' op het songwritersschap van Springsteen's album 'Tunnel of Love' uit 1987.
Volgens Margotin en Guesdon staat 'The River' samen met 'Born to Run' en 'Darkness on the Edge of Town' symbool voor Springsteens rol als een belangrijke kroniek van de Verenigde Staten in de jaren '70, net als wat Bob Dylan deed in de jaren '60 met albums als 'Bringing It All Back Home', 'Highway 61 Revisited', en 'Blonde on Blonde'. Deze auteurs noemen 'The River' een essentiële plaat in Springsteens oeuvre, vergelijkbaar met andere dubbele albums als 'Blonde on Blonde', 'The Beatles' (1968), 'Exile on Main St.' (1972) en 'Songs in the Key of Life' (1976).
In 1987 omschreef Jon Pareles van The New York Times 'The River' als het begin van de heartland rock-beweging in de jaren '80.
Vinylscout
