The Long Run van de Eagles is het laatste studioalbum van de band dat in 1979 uitgebracht werd. Dit album, gepubliceerd op 24 september 1979, markeerde een belangrijke mijlpaal in de carrière van de Eagles.
Het album bevat een reeks hitsingles, waaronder "Heartache Tonight", die hun laatste nummer 1-hit zou worden in Noord-Amerika. Andere bekende tracks op dit album zijn "I Can't Tell You Why" en "The Sad Cafe". Deze songs laten zien dat de Eagles nog steeds in staat waren om kwaliteitvolle muziek te creëren, ook na hun vorige succesvolle albums.
De samenwerking tussen de bandleden Don Henley, Glenn Frey, Joe Walsh, en Don Felder was cruciaal voor het album. De duetten en harmonies die ze met elkaar uitwisselden, geven het album een unieke sfeer. Het hardrockgeluid van "Life in the Fast Lane" van het voorgaande album Hotel California wordt voortgezet met tracks als "In the City" en "King of Hollywood".
Hoewel sommige critici het album niet helemaal aan de verwachtingen voldeed, bleef The Long Run een commerciële success met meer dan zeven miljoen verkochte exemplaren. Het winnen van hun vierde Grammy Award voor "Heartache Tonight" benadrukt de invloed die de Eagles nog steeds hadden op de muziekindustrie.
Het album reflecteert ook de culturele impact van de Eagles, aangezien hun muziek vaak wordt beschouwd als een representatie van de Amerikaanse muzikale geschiedenis in de jaren zeventig en tachtig. De anekdote over de spanningen binnen de band, zoals de ruzies tussen Felder en Frey, geeft een blik in de persoonlijke dynamiek die achter de muziek stond.
Ondanks de haastigheid waarmee het album werd gemaakt (het was oorspronkelijk bedoeld als dubbelalbum, maar de bandleden konden niet genoeg nummers schrijven), heeft The Long Run een blijvende plaats veroverd in de collectie van muziekliefhebbers wereldwijd.
