Relayer is het zevende studioalbum van de Engelse progressieve rockband Yes, uitgebracht in november 1974 door Atlantic Records. Na het vertrek van toetsenist Rick Wakeman in mei 1974 vanwege meningsveranderingen over de richting van de band na hun dubbele conceptalbum Tales from Topographic Oceans (1973), begon Yes als viermansformatie te repeteren in Buckinghamshire.
Het album markeert een radicale afwijking in de discografie van de band uit de jaren 70. Met zijn avontuurlijke tijdsmaat en harmonische elementen, die meer verwijzen naar jazz-rockacts als Return To Forever of Soft Machine, is Relayer een opvallend andere koers ingeslagen ten opzichte van zijn voorgangers. De plaat bestaat uit drie langere nummers: de 22-minuten durende epische "The Gates of Delirium", de instrumentale "Sound Chaser" en de meer introspectieve "To Be Over".
Relayer bereikte de vierde plaats in de UK Albums Chart en de vijfde plaats in de Amerikaanse Billboard 200. Het album wordt beschouwd als een van de meest complexe en intense werken van Yes, met nummers die meerdere luisterbeurten hebben om volledig te waarderen. De plaat is geproduceerd in samenwerking met de band en bevat een herontworpen boekje, gerestaureerde lp-kunst, archief foto's en allemaal nieuwe liner notes.
Met Relayer heeft Yes zijn creatieve momentum weten te behouden na het vertrek van Rick Wakeman, en heeft de band een nieuw hoofdstuk geopend in zijn discografie. Het album is een must voor fans van progressieve rock en iedereen die op zoek is naar een unieke en uitdagende muzikale ervaring.