Operation: Mindcrime

Operation: Mindcrime is het zevende studioalbum van de Amerikaanse rockband Queensrÿche, uitgebracht op 1 januari 1988. Dit conceptalbum is een opsomming van verhalen over liefde, corruptie, drugsverslaving en de zoektocht naar waarheid. Het album wordt gezien als een van de belangrijkste werken in de geschiedenis van de band en heeft een diepgaande invloed gehad op de rockmuziek.

Het album begint met "I Remember Now," een introductie op muzikale en emotionele niveau, die bijdraagt aan de coherentie van het geheel. Vervolgens volgt "Anarchy-X," een instrumentaal stuk dat de agressie en het onbehagen weergeeft van de protagonist. "Revolution Calling" zet de toon voor de rest van het album met zijn politieke en sociale thema's.

Een van de meest bekende tracks is "Operation Mindcrime," de titeltrack die een geweldige balans tussen melodieuze gitaarpartijen en harde drumbeats biedt. "Speak" is een emotional moment waarop de songteksten leiden tot een diepe reflectie over de menselijke ervaring.

Het album bevat ook de epische nummers "Spreading The Disease" en "The Mission." "Suite Sister Mary," met zijn religieuze thematiek, voegt een interessante dimensie toe aan het verhaal. De energie neemt toe in "The Needle Lies," waarna "Electric Requiem" een mysterieuze sfeer creëert.

Met tracks als "Breaking The Silence," "I Don't Believe In Love" en "Waiting For 22" bereikt het album zowel emotioneel als muzikaal een hoge piek. "My Empty Room" en "Eyes Of A Stranger" sluiten het album af met respectievelijk een balladische en een hardere kant.

De live-versies van "The Mission" en "My Empty Room" laten zien dat het materiaal tijdloos is en dat het net zo krachtig live kan worden uitgevoerd. Operation: Mindcrime is niet alleen een album maar ook een cultuurproduct dat door zijn complexiteit en diepgang de fans aanzet tot nadenken over de wereld om hen heen.

Gefeliciteerd met dit unieke album dat een blijvende indruk op vele rockmuziekliefhebbers heeft nagelaten. Geoff Tate, de zanger van Queensrÿche, ontving in 1989 een Edison Award voor deze conceptuele prestatie, een erkenning van de band voor hun innovatieve benadering van het rockgenre.