"No Pussyfooting" is een baanbrekend experimenteel album uit 1973, gefront door de legendarische gitarist Robert Fripp, bekend van King Crimson, en de innovatieve Brian Eno, toenmalig keyboardist van Roxy Music. Dit album markeert het begin van een unieke samenwerking tussen de twee muzikanten, die samen een revolutionaire klankwereld creëerden die destijds nog ongekend was.
Met een duur van slechts 39 minuten, maar met een diepte die veel verder reikt, combineert "No Pussyfooting" elementen uit ambient, art rock, progressive rock, drone en experimentele muziek. Fripp's gitaarwerk wordt door Eno in lusjes gezet, gestapeld en gemanipuleerd, wat resulteert in een hypnotiserende en vaak meditatieve klanklandschap. Het album bestaat uit zes tracks, waaronder de vijf delen van "The Heavenly Music Corporation" en twee delen van "Swastika Girls", die allemaal bijdragen aan de unieke en experimentele sfeer van het album.
Hoewel de muziek op "No Pussyfooting" tegenwoordig misschien gewoner lijkt, was het in 1973 een echte doorbraak. Het album werd meer dan 100.000 keer verkocht en heeft een blijvende invloed gehad op de experimentele en elektronische muziek. Het is een album dat je moet ervaren om volledig te waarderen, met een klank die zowel intrigerend als ontspannend is. Of je nu een fan bent van Fripp's werk met King Crimson of geïnteresseerd bent in de vroege experimenten van Eno, "No Pussyfooting" is een essentieel onderdeel van hun discografie en een hoogtepunt in de experimentele muziekgeschiedenis.