In februari 1970 bracht The Doors hun vijfde album uit, getiteld "Morrison Hotel". Dit album markeerde een terugkeer naar de basis van rockmuziek, gecombineerd met invloeden uit de blues en mystieke elementen. Opgenomen tussen november 1969 en januari 1970, brengt "Morrison Hotel" een ruwe en ongeraffineerde energie die de essentie van The Doors perfect vasthoudt.
Het album bevat elf nummers, waaronder de bekende tracks "Roadhouse Blues" en "Waiting for the Sun". De band, bestaande uit Jim Morrison (vocals), Ray Manzarek (keyboards), Robby Krieger (gitaar) en John Densmore (drums), toont hun vaardigheid en creativiteit op elk nummer. De titel van het album is ontleend aan een Skid Row hotel in het centrum van Los Angeles, wat de ruwe en ongeraffineerde esthetiek van het album verder benadrukt.
"Morrison Hotel" werd goed ontvangen door fans en media, hoewel het geen grote hits produceerde. Het album staat bekend om zijn intense live-energie en de karakteristieke stem van Jim Morrison. Het album piekte op de zesde plaats in de charts en bleef vijf weken in de top 100. Ondanks de persoonlijke en juridische problemen van Jim Morrison op dat moment, wisten The Doors een van hun beste albums te maken.
De nummers variëren van de bluesige "Roadhouse Blues" tot de mystieke "Peace Frog" en de rockende "Ship of Fools". Het album is een weerspiegeling van de band op hun best, met een mix van poëzie, filosofie en ruige rockmuziek. "Morrison Hotel" is een essentieel album voor iedereen die de muziek van The Doors waardert en een diepere kijk wil krijgen in hun werk.
