Long Distance Voyager, het album van The Moody Blues uitgebracht op 15 mei 1981, is een tijdloos meesterwerk dat de band op kansrijk terrein zet in de nieuwe decennium. Dit album werd gemaakt in een storm van veranderingen binnen de groep, met lijn-opschuddingen, productieaanpassingen en juridische strijden. Hoewel de omstandigheden chaotisch waren, leverde dit album wat The Moody Blues zelf beschouwen als een van hun belangrijkste platen.
Het album werd opgenomen in hun eigen Threshold Studios in Cobham, Surrey, een studio die ze al eerder hadden gebruikt voor solo-projecten. De opnames werden uitgesteld vanwege de drastische wijzigingen in de band, maar dit vertraagde uiteindelijk slechts vier maanden.
Long Distance Voyager bracht The Moody Blues terug op de commerciële kaart met een nummer 7-notering in de UK-charts en hun tweede Amerikaanse nummer één-hit na Seventh Sojourn uit 1972. De singles Gemini Dream en The Voice bereikten respectievelijk nummer twaalf en vijftien in de VS, hoewel Hayward en Lodge later aangaven dat ze deze keuzes niet verwacht hadden.
De albumhoes bevat een tekening van een ruimteschip, een idee van Justin Hayward die werkte op de beide originele schilderijen die hij had gekocht in een antiekzaak. Deze hoes heeft meer details en houdt beter de aandacht vast dan die van hun voorganger Octave, volgens Hayward.
In het kader van samenwerkingen en culturele impact, merkt men op dat Long Distance Voyager de start was van een nieuwe hoofdstuk in de carrière van The Moody Blues. Elke liedje werd verschillend benaderd, wat resulteerde in een unieke sfeer in de studio en een nieuw elan in hun muziek. Dit album bleek zo speciaal dat ook op hun volgende projecten geprobeerd werd om deze sfeer te herhalen, maar het lukte niet volledig.
Naar aanleiding van interessante anekdotes, weet je dat John Lodge en Justin Hayward later aangaven dat Long Distance Voyager in historische zin gezien moet worden als een natuurlijk vervolg op Seventh Sojourn. Het album was introspectief en tegelijkertijd toegankelijk, wat het succesvol maakte bij zowel kritiek als publiek. Dit album zette The Moody Blues definitief op de kaart van de jaren tachtig en blijft tot vandaag een muzikaal monument van hun capaciteit om hun luisteraars mee te nemen op een unieke reis door de muziek.
