Infidels, het album van Bob Dylan, werd uitgebracht op 27 oktober 1983, niet op 1 november. Dit album markt een terugkeer naar de secularistische muziek van Dylan na drie gospel-gospels albums. Het werd geproduceerd door Mark Knopfler, bekend van Dire Straits.
Het album Infidels kreeg kritische lof en commercieel succes, maar bevat ook enige mysterieuze en unieke elementen. Zo was het voor het eerst dat Dylan volledig op digitale apparatuur werkte, wat een scherpe en moderne klank gaf aan het album. Deze beslissing markeerde een innovatieve stap in zijn productieproces.
Dylan had overwogen om David Bowie, Frank Zappa of Elvis Costello te vragen als producent, wat tot een interessant en afwijkend album zou hebben geleid. Uiteindelijk koos hij ervoor om met Mark Knopfler te werken, die Dylan's rauwe sound combineerde met een gevoelige, gitaar-gerichte productie.
Een van de meest fascinerende aspecten van Infidels is het gebruik van de reggae-rhythmsectie Sly & Robbie. Hun invloeden kunnen worden gehoord in tracks als "Jokerman" en "Union Sundown", wat het album een unieke textuur geeft die verder gaat dan Dylans eerdere werken.
Een andere interessante anekdote is dat het nummer "Blind Willie McTell", vaak beschouwd als een van Dylans beste liedjes, niet op het album terechtkwam. De reden hiervoor is nog steeds onderwerp van discussie onder fans, met sommigen die denken dat Dylan het voelde als te persoonlijk of onvolledig.
Het nummer "License to Kill" is een subtiele maar krachtige kritiek op de menselijke obsessie met ruimtevaart en de negatieve effecten van menselijke vooruitgang op de wereld. Dit thema is in lijn met bredere thema's van milieuschade en menselijke hoogmoed die op het album worden verkondigd.
Dit album blijft fascineren en in discussie brengen, en Infidels staat nog steeds bekend als een van de meest intrigerende en gepolariseerde albums in Dylans carrière.
