"Heaven & Hell" is het negende studioalbum van de Britse heavymetalband Black Sabbath, uitgebracht op 25 april 1980. Dit album markt een cruciale wending in de carrière van Sabbath, nadat ze hun oud-zanger Ozzy Osbourne hadden afgewezen en vervangen door Ronnie James Dio.
Het album tekent zich af met een meer grandioze en energieke stijl, die volledig paste bij het unieke vocale vermogen van Dio. Tracks als "Neon Knights" en "Children of the Sea" tonen aan hoezeer het album een nieuw niveau van complexiteit en muzikale kracht introduceerde. Het titelloze nummer "Heaven and Hell" zelf wordt vaak genoemd als een van de meest indrukwekkende tracks van het album, naast de geweldige basslinen in "Lady Evil".
De samenwerking tussen Iommi en Dio leidde tot een wereld waarin al de mogelijkheden van heavy metal werden uitgedaagd. Volgens Tony Iommi had deze wisseling niet alleen een impact op de muziek, maar ook op de band zelf: “We waren echt opnieuw begonnen te creëren,” zegt hij. “Ronnie bracht een heel andere kwaliteit naar tafel.”
“Heaven & Hell” werd niet alleen een commercieel succes, maar ook een culturele mijlpaal voor de heavymetalbeweging. Het album inspireerde generaties muzikanten, zoals Dave Grohl van Foo Fighters, en heeft een lange tijd invloed gehad op de ontwikkeling van het genre. De muziek van dit album was zo uniek dat het de fans deed geloven in een nieuwe richting voor Black Sabbath.
Dit album is niet alleen een hoogtepunt in de geschiedenis van Black Sabbath, maar ook een getuigenis van hun vermogen om te evolueren en creatief te blijven. De ontvangst was overweldigend, ondanks de zorgen over de acceptatie door de oude fanbase. Uiteindelijk bleek dat het album juist een nieuw publiek aantrok en de band’s toekomst versterkte.
