"Earth Moving" is het twaalfde studioalbum van de Britse muzikant Mike Oldfield, uitgebracht op 1 januari 1989 via Virgin Records. Dit album markeert een opvallende afwijking van Mike Oldfields eerdere werk, aangezien het geen enkele instrumentale track bevat. In plaats daarvan biedt het negen krachtige vocale nummers die variëren van progressieve rock tot new age en symfonische rock.
Het album opent met "Holy," een nummer dat de bijdrage van Adrian Belew omvat, gevolgd door "Hostage" met Max Bacon op de zang. "Earth Moving," de titelsong, is een opvallend nummer dat een verzopen soulgeluid heeft, hoewel de disco mix, beschikbaar als b-kant van "Innocent," een hardere rockversie biedt. Andere opvallende nummers zijn "Far Country," "Innocent," "Runaway Son," "See The Light," "Blue Night," en "Nothing But/Bridge To Paradise."
"Earth Moving" werd geproduceerd door Mike Oldfield zelf, in samenwerking met Daniel Lazerus, en werd opgenomen tussen het einde van 1988 en het midden van 1989. Het album werd sterk beïnvloed door Virgin Records, die op dat moment voorkeur gaven aan korte, krachtige rocksongs in plaats van de langere instrumentale passages waar Mike Oldfield eerder bekend om was. Dit album markeert het begin van het einde van Mike Oldfields tijdperk bij Virgin Records.
Met een speelduur van 41 minuten, biedt "Earth Moving" een rijke en gevarieerde muzikale ervaring die zowel fans van progressieve rock als van new age zal aanspreken. Het album is beschikbaar op verschillende formaten, waaronder cd, lp en cassette, en is een belangrijk onderdeel van Mike Oldfields discografie, die zijn doorbraak met "Tubular Bells" in 1973 omvat.
