A Bigger Bang, het elfde studioalbum van de Rolling Stones, werd op 5 september 2005 uitgebracht. Dit album markt een terugkeer van de band naar de muzikale scene na een pauze van circa zes jaar sinds hun vorige studioalbum.
De tracks op A Bigger Bang zijn grotendeels bekend van live-optredens en singles, met een focus op melodieuze rock en blues-elementen. Tracks als "Rough Justice," "It Won't Take Long," en "Streets of Love" zijn in 2009 heruitgebracht in een remastered versie, wat de originele versies beter aan de moderne audiotechnologie heeft aangepast.
Het album werd geproduceerd door Don Was, wiens samenwerking met de band al decennia duurde. Aan het produceren werden ook Keith Richards en Mick Jagger betrokken, beiden actief als vocalisten en gitaristen. Vaste bandleden zoals Ronnie Wood (gitaar) en Charlie Watts (drums) waren weer aanwezig, naast contractspelers als Darryl Jones (basgitaar), Chuck Leavell (keyboards) en Matt Clifford (multi-instrumentalist).
A Bigger Bang kreeg overwegend positieve kritieken van musicologen en critici. Het album bereikte de eerste plaats op de UK Albums Chart en de vierde plek op de US Billboard 200. Hoewel het album geen Grammy Awards won, was het een commercieel succes met miljoenen verkochte exemplaren wereldwijd.
Een interessante anekdote is dat de band tijdens het opnemen van dit album met persoonlijke problemen kampte, wat weer beïnvloedde hoe ze samenwerkten. De single "Streets of Love" was een van de meest succesvolle tracks van het album en bereikte veel hitlijsten wereldwijd. Het album zelf droeg bij aan de culturele impact van de Rolling Stones door de lange carrière van de band te onderstrepen en hun vermogen om na decennia nog steeds populaire muziek te maken te bewijzen.
In totaal is A Bigger Bang een verscheiden album dat de rijke geschiedenis en artistieke evolutie van The Rolling Stones illustreert, met tracks die zijn geïnspireerd door blues en rock invloeden.
